Na een periode waarin vrijwilligerswerk even op een lager pitje stond, begint het bij Lizeke toch weer te kriebelen. “Vrijwilligerswerk hoort voor mij bij het leven. Je maakt deel uit van de maatschappij. Ik heb het goed en dan vind ik ook dat je iets terug mag doen,” vertelt ze. Geïnspireerd door de enthousiaste verhalen over vrijwilligerswerk van collega’s gaat ze opnieuw op zoek naar iets wat past bij deze fase in haar leven. Via NLdoet komt ze terecht bij Buddy to Buddy.
Waar komt je betrokkenheid bij Buddy to Buddy vandaan?
“Na de coronaperiode stopten veel vrijwilligersrollen voor mij vanzelf: de basisschooltijd liep af en ook de voetbal hield op. Maar het idee dat ik iets wil bijdragen, bleef altijd. Toen ik weer ruimte voelde, ben ik gaan kijken wat er mogelijk was. Buddy to Buddy sprak me meteen aan, juist omdat het overzichtelijk is én heel betekenisvol.”Na informatieavonden voor zowel buddies als nieuwkomers volgde het matchmoment, groots gevierd in de Grote Kerk in Breda. “Het was de veertigste matchingsronde, met de burgemeester erbij. Heel bijzonder. Daar ontmoette ik mijn buddy, een 26-jarige man uit Eritrea.”
Wat houdt het buddy-zijn in?
Lizeke en haar buddy spreken elkaar elke woensdag. “We zijn begonnen met een rondje door de binnenstad te lopen, koffie drinken en een keer samen lunchen. Het gaat er niet om hem de Nederlandse taal te leren, al is dat een mooie bijkomstigheid, maar vooral om hem Breda beter te leren kennen en Nederlandse gewoontes beter te laten begrijpen.”Op de planning staan inmiddels nieuwe uitjes: een bezoek aan de Intratuin, een stadswandeling met een gids en misschien nog een keer aansluiten bij de huiskamerbijeenkomsten van Buddy to Buddy. “Het doel is dat de nieuwkomer niet in zijn eigen bubbel blijft hangen, maar onderdeel wordt van de stad.”
Wat leer jij zelf hiervan?
“Het grootste inzicht voor mij is hoe belangrijk communicatie is. Echt checken of je elkaar begrijpt. Hij spreekt behoorlijk goed Nederlands, maar begrijpt niet alles, dus dat vraagt meer aandacht dan ik vooraf dacht.”Daarnaast leert Lizeke veel over andere culturen en perspectieven. “Je wordt je enorm bewust van hoe goed je het zelf hebt. Financiële verschillen bijvoorbeeld. Over bepaalde uitgaven denk ik zelf nauwelijks na. En ook hoe vrijgevig andere culturen zijn met emoties, met dankbaarheid. Wij Nederlanders zijn daarin toch een stuk gereserveerder.”
Hoeveel tijd kost het je?
“Ongeveer één tot twee uur per week. Dat is heel goed te overzien. En juist omdat het een periode van vier maanden is, voelt het behapbaar. In ons geval iets korter, omdat de ramadan eraan komt.”Zou je anderen aanraden om dit ook te doen?
“Zeker. Al is het maar om je eigen wereld eens door de ogen van een ander te bekijken. Je leert niet alleen van je buddy, maar ook van de hele groep eromheen. Het verruimt je blik en laat je beseffen hoe divers en waardevol onze samenleving is.”Word jij ook Buddy? Stichting Buddy to Buddy helpt vluchtelingen uit hun isolement komen. Eén persoon kan heel waardevol zijn in de ontdekkingstocht naar een nieuw bestaan. Bedankt Lizeke voor het delen van je persoonlijke verhaal.