Jouw verhaal. Dat is waar het om draait. Werkelijke motivatie, ambities en drijfveren zitten vaak verstopt in die verhalen van mensen en organisaties. In #markmyday markeren we de essentie uit iemands verhaal.
Basisarts Eveline Timmermans (29) en verslavingsarts Raju Boedt (52) gaan met elkaar in gesprek. Zij aan het begin van haar artsencarrière. Hij heeft al een groot gedeelte achter de rug. Aan de hand van 3 dilemma’s praten zij over de keuzes die je maakt tijdens je loopbaan.
Direct na je studie een keuze maken of langzaam oriënteren? Eveline: ‘’Toen ik als basisarts begon, was ik heel bang om de verkeerde keuze te maken. Ik startte na mijn studie op de afdeling gynaecologie in het ziekenhuis. Na twee jaar gynaecologie, heb ik een tijdje thuis gezeten. Ik had de verkeerde keuze gemaakt, gynaecologie paste niet bij mij. De angst voor de verkeerde keuze versterkte toen ik wegging uit het ziekenhuis. Maar ik moet zeggen dat ik heb gemerkt dat nu ik het ziekenhuis uit ben, er ook meer mogelijkheden ontstaan en het minder erg lijkt dat ik niet meteen wist waar ik op af wilde.’’
Raju: ‘’Je kunt altijd onder een bepaalde keuze uit. Maar het is dan wel een investering om een andere richting op te gaan. Het belangrijkste is weten waar je heen wilt. Als je dat nog niet zeker weet, neem dan de tijd voor die keuze en houd plezier in je werk. Ik wist dat ik niet in het ziekenhuis wilde werken, dus ik koos ervoor om mezelf breed te verdiepen in de geneeskunde. De eerste jaren moet je vooral ervaring op doen. Je hebt tijd genoeg.’’
Specialiseren of breed opleiden? Eveline: ‘’Ik denk dat als artsen net klaar zijn, het belangrijk is om verschillende dingen te proberen. Je bent dan net klaar met je opleiding en je weet ook niet wat het inhoudt om voor een langere tijd in een bepaald vakgebied te werken. Je hebt dan vaak ook nog niet helemaal helder wat je met de rest van je leven wilt en welke werkrichting daar dan bij past.’’
Raju: ‘’Ik vind dat hoe meer kennis een arts heeft, hoe beter hij is in staat is om mensen te helpen. Zelfs al wordt de arts uiteindelijk specialist gynaecoloog, dan heeft bij nog altijd een brede kijk op andere zaken dan alleen zijn specialisatie. Ik vind dat het een arts siert als hij brede kennis heeft.’’
Eveline: ‘’Wel een kanttekening: ik denk dat het in het ziekenhuis wel moeilijker is. Als je eenmaal het ziekenhuis hebt verlaten, kom je eigenlijk het ziekenhuis niet meer in. Dat voorsorteren begint vaak in de laatste fase van de opleiding. Dan zeg je al: ik word cardioloog. Je gaat een stage doen die daarbij past, je gaat je wetenschappelijk onderzoek starten dat daarbij past. Je bent één of twee jaar basisarts cardiologie. Je doet je PHD binnen cardiologie. En dan mag je wellicht de opleiding doen. Ik denk dus dat het veel interessanter zou zijn als artsen zich eerst breder opleiden voordat ze een hele specifieke keuze maken.’’
Focus op carrière of gezin? Eveline: ‘’Artsen van mijn generatie hebben veel meer focus op wie ze zijn als mens en wat ze willen in hun privé leven. Daarna leggen ze pas de focus op welke carrière daar dan bij past. Ook als zij een idee hebben van een droombaan, maar daar heel veel uren voor moeten draaien wat niet in de werk-privé balans past, dan is het tijd om afscheid te nemen van die droom. ‘’
Raju: ‘’Ik denk dat je in de huidige tijd wel meer controle hebt over hoeveel uur je werkt en welke uren je werkt.’’
Eveline: ‘’Maar binnen het ziekenhuis wordt er wel meer van je verwacht. Als ik kijk naar de specialisten die net klaar waren met hun studie, dan is 36 uur werken per week wel echt het minimum. Het wordt pas sociaal geaccepteerd om minder te gaan werken als je de pensioenleeftijd nadert.’’
‘’Een beginnend arts heeft ook best een kwetsbare positie. Je hebt nog een keuze te maken. Je wilt ook graag, dat als je die keuze maakt, dat je in staat wordt gesteld om die keuze uit te voeren. Je voelt de sociale druk om het te doen zoals het ‘hoort’. Je hoort zoveel uren te werken, je hoort het op deze manier te doen en je hoort een deel buiten werkuren te doen. Je voelt dat als je dit niet doet, dat je dan te kort schiet voor de opleidingsplaats.’’
‘’Het is een breder maatschappelijk probleem, er wordt meer van je gevraagd als mens. Het is niet meer voldoende: ik heb een carrière waar ik voldoening uit haal. Maar wat doe je daarnaast, wat zijn je hobby’s, hoe ziet je gezin eruit, ben je een goede dochter, zijn vragen die steeds belangrijker worden.’’
‘Later kiezen is een groot goed’ Raju: ‘’Neem de tijd om je keuze te maken. Ik ga met energie naar mijn werk en ga daar niet met minder energie weg aan het einde van de dag. Maar alles hangt er vanaf of je je werk graag doet. Je hebt genoeg tijd om na te denken waar je uiteindelijk heen wilt.’’
Eveline: ‘’Er is niks mis mee niet direct weten waar je op af wilt. Ik zie ook steeds meer artsen om me heen die na 10 jaar zeggen: ‘dit was leuk, maar het past niet meer bij mijn leven’. Ze maken dan een andere keuze. Het is steeds meer en meer geaccepteerd. Er komt een tijd dat je niet meer bang bent om de verkeerde keuze te maken en dat is een groot goed.’’
Beluister de podcast #markmyday
Zet eens de podcast
#markmyday op. Elke aflevering staat een beroepsgroep en een thema in de zorg centraal. Denk aan balans, goede zorg en een praktijk starten.