Sommige artsen kiezen voor een sabbatical alvorens hun carrière te starten. Maar weinigen doen dit zo avontuurlijk als Faye in dit reisverhaal.
"Na het afronden van mijn specialisatie ouderengeneeskunde besloot ik Zuid-Amerika te verkennen. Bij uitstek een goed moment om een grote reis te maken. Daarom vloog ik naar Ecuador, liep ik een motorzaak in en kocht ik een motor. Voor mij is er geen leukere manier van reizen dan per de motor. Op de motor leer ik een land echt kennen, ik zie de landschappen veranderen hoe verder ik rijd en ontmoet de lokale bevolking op plekken waar geen toeristen komen. Juist daar maak ik te gekke avonturen mee."
Wat Faye aantrof was niet alleen adembenemende natuur, maar bovenal een samenleving die gekenmerkt wordt door onderlinge hulpvaardigheid en een hechte gemeenschapszin die contrasteert met onze veelal individualistische Nederlandse cultuur.
Ecuador
"Een zo'n plek zonder toeristen was in de Amazone van Ecuador. Na een pittige off-road rit kwam ik aan bij een grote rivier. Er waren twee opties: ofwel omrijden en via een brug oversteken, ofwel de Tarabita. Dat is een stokoud gammel karretje aan een kabelbaan. Natuurlijk werd het optie twee. Mijn motor paste amper in het karretje, dus moest de bepakking er af. Er kwam net een jongen aan op een motor die ook naar de overkant wilde. Samen met hem en de bediende van de kabelbaan hebben we de motor er achteruit in gereden. Het was een hele opgave, maar met goede wil bleek heel veel mogelijk. Aan de overkant vroeg de jongen om een lift, zodat hij naar een voetbalwedstrijd kon gaan. Het scheelde hem tijd als zijn motor niet helemaal over de rivier getakeld hoefde te worden. Natuurlijk mocht hij achterop, dus bracht ik hem naar het dorp waar hij heen moest."
Zorgen voor elkaar
"Deze ervaring is heel kenmerkend voor de Ecuadoriaanse collectivistische cultuur. De mensen staan altijd klaar om elkaar te helpen. Het collectivisme komt ook duidelijk terug in de zorg voor elkaar. Ik sprak een duikleraar op de Galápagos eilanden. Hij vertelde me dat hij elke avond naar zijn oma gaat om haar te verzorgen. Ze is bedlegerig, waardoor ze afhankelijk is van de drie momenten per dag dat haar familieleden langskomen om haar te verzorgen en te helpen met eten. Verpleeghuizen zoals wij hier kennen, bestaan daar niet. De duikleraar vond het de gewoonste zaak van de wereld dat hij en zijn familie elke dag zorgden voor haar."
Saamhorigheid
Faye vertelt enthousiast verder: "Ecuador is grotendeels afhankelijk van hydro-elektrische energiebronnen. Momenteel is er landelijk een stroomtekort doordat er dit jaar extreme droogte heerst. Daarom is er dagelijks een stroomuitval die zo'n acht uur duurt."
"Hier is de collectivistische geest van de bevolking weer heel zichtbaar. In plaats van te klagen over de situatie, organiseren gemeenschappen zich vaak om elkaar te ondersteunen tijdens deze onderbrekingen. Mensen delen bijvoorbeeld hun generatoren, of komen samen om eten te bereiden wanneer de koelkast niet werkt. Deze samenhorigheid in moeilijke tijden toont aan hoe diepgeworteld het idee van onderlinge zorg en samenwerking is in de Ecuadoriaanse cultuur. Het maakt duidelijk dat zelfs bij zulke infrastructuurproblemen, de sterke sociale banden en de bereidheid om elkaar te helpen een bron van veerkracht vormen."
Souvenir
"Ik vind het heel inspirerend om kennis te maken met culturen die verschillen van mijn eigen cultuur. Het geeft me inzicht in hoe mensen verschillend kunnen omgaan met een situatie, en leidt tot reflectie op mijn eigen cultuur en handelen. Ik hoop een beetje van hun collectivisme mee te kunnen nemen naar het individualistische Nederland. Wij zijn namelijk heel sterk in het zorgen voor onszelf, maar we doen minder vaak dingen voor een ander. Er zijn veel manieren om dit te veranderen, klein en groot. Je kunt bijvoorbeeld een hulpbehoevende kennis vaker ondersteunen, of je aansluiten bij organisaties die vrijwillig zorg leveren aan mensen die aan de rand van onze samenleving staan. Hoe ik het zelf in wil vullen, dat weet ik nog niet. Maar de stap van bewustwording is gezet."
Faye, specialist ouderengeneeskunde
Mei 2025
Lees ook de andere blogs van Dokter Faye