Danielle is Medical Trainee bij BKV en heeft gedurende haar Reguliere Traineeship de mogelijkheid om verschillende werkplekken en specialismen te ontdekken. Zij doet waardevolle werkervaring op terwijl ze professionele begeleiding krijgt bij het vinden van haar richting. Haar eerste werkplek binnen het Medical Traineeship was bij Laurens in Rotterdam.
Meedenken over de zorg in de ouderengeneeskunde
“Het afgelopen jaar heb ik mooie werkervaring opgedaan bij Laurens, een grote zorginstelling in Rotterdam. Als basisarts werkte ik hier op twee afdelingen: een reguliere PG-afdeling én een speciale afdeling voor patiënten met moeilijk en onbegrepen gedrag bij dementie. Het mooie van werken op deze nieuwe PG+ afdeling is dat ik mocht meedenken over de zorg. Hoe kunnen we deze kwetsbare mensen het beste helpen? Wat werkt wel, wat werkt niet?”
Bij Laurens maakte Danielle deel uit van een fantastisch team. “Ik werkte samen met drie basisartsen, een verpleegkundig specialist, een physician assistant in opleiding, en twee specialisten ouderengeneeskunde. Iedereen brengt zijn eigen expertise mee. Zo is de physician assistant eerst jarenlang ergotherapeut in hetzelfde huis. Die verschillende perspectieven maken het werk rijker en effectiever.”
“Het team is zo fijn dat ik ze het liefst allemaal zou meenemen naar mijn tweede werkplek in de bedrijfsgeneeskunde!”
Loopbaankeuzes
“Wat ik het afgelopen jaar vooral heb ontdekt, is dat het psychosociale aspect van het werk mij meer trekt dan de puur medische kant. De spoedeisende zorg, waarvan ik tijdens mijn coschappen de impact nog niet echt van kon inschatten, blijkt niet mijn passie. Dat klinkt misschien gek voor een arts, maar er zijn gelukkig vele wegen die ik kan bewandelen in de geneeskunde.”
“Het eerste half jaar in de ouderengeneeskunde vond ik intensief. Als coassistent dacht ik na zes weken stage vaak: "Dit kan ik wel!" Maar als beginnend arts merk ik hoe anders het is als je echt de verantwoordelijkheid draagt. Je hebt tijd nodig om te groeien in je rol, om de werkprocessen te leren kennen, en om bij te kunnen dragen aan discussies en besluitvorming. Nu, na een jaar, voel ik mij pas echt helemaal thuis in dit werk.
De deur bij Laurens staat nog open, mocht ik ooit willen terugkeren naar de ouderengeneeskunde.
“Juist nu, aan het begin van mijn carrière, is hét moment om verschillende paden te verkennen en te ontdekken waar mijn hart ligt.”
Werken in Rotterdam in de ouderengeneeskunde
“Rotterdammers zijn heerlijk direct, vooral de ouderen zeggen alles wat in hen opkomt. Ook zijn de Rotterdammers behoorlijk honkvast. Veel van onze bewoners hebben hun hele leven in dezelfde buurt gewoond en willen daar het liefst blijven. Als ze voor overbrugging bij ons komen, geven ze vaak aan dat ze terug willen naar hun eigen wijk - of dat nu Zuid of Noord is. De directheid van de Rotterdammers vind ik trouwens prettig, het maakt de communicatie heel duidelijk.''
“Laurens is een grote organisatie met diverse locaties door heel Rotterdam. In ons huis hebben we voornamelijk dementiezorg, met een gevarieerde bewonersgroep waaronder veel oud-havenwerkers. Maar er zijn ook huizen met specifieke culturele groepen - bijvoorbeeld veel Chinese of Kaapverdische bewoners. Als mensen dat willen, kunnen ze naar zo'n cultureel specifieke locatie. We hadden bijvoorbeeld een Chinese man die juist niet naar het 'Chinese huis' wilde, en dat kon natuurlijk ook. In die cultuurspecifieke huizen wordt rekening gehouden met feesten, eten en gewoontes. Regelmatig werkt daar ook een aantal personeelsleden met dezelfde achtergrond. Daardoor is er ook meer verbinding mogelijk.”
Werken als arts ouderengeneeskunde
“Als basisarts in de ouderengeneeskunde heb ik veel geleerd. Ook van de schrijnende situaties die ik tegenkwam. Veel mensen komen pas in het verpleeghuis terecht als het thuis echt niet meer gaat - soms zelfs ondervoed - en na veel te lang wachten vanwege de beperkte capaciteit. Het is confronterend om te zien hoe zowel patiënten als hun mantelzorgers hier onder lijden.”
“Bijzonder leerzaam was mijn werk op de PG+ afdeling (moeilijk en onbegrepen gedrag) voor mensen met dementie. Hier leerde ik 'out of the box' denken. Bijvoorbeeld bij patiënten die geen bloedprikken toestaan - dan moet je creatief zijn en soms pragmatisch behandelen zonder alle gewenste onderzoeken. Het gaat dan meer om kwaliteit van leven dan het strikt volgen van protocollen.”
“Het werk kan emotioneel zwaar zijn. In één periode verloren we zeven bewoners in twee weken tijd door een virus. Hoewel de gemiddelde verblijfsduur negen maanden is, zijn er grote verschillen - sommigen blijven jaren, anderen maar kort. Wat mij ook raakte is het grote aantal bewoners met een mentor omdat ze geen betrokken familie hebben, vooral in een grote stad als Rotterdam.”
“Aan de andere kant zijn er mensen die aanvankelijk nooit naar een verpleeghuis willen en vervolgens juist opknappen door het sociale contact en de structuur. Deze ervaringen hebben mij flexibeler gemaakt als arts en geleerd verder te kijken dan alleen het medische probleem.”
Evenwicht houden tussen werken en privé
''Wat betreft werk-privébalans: in het verpleeghuis heb ik geen diensten gewerkt. Wel werd er veel overgewerkt - het was zeldzaam dat ik om 17:00 uur naar huis ging. Er komt meer spoed bij kijken in de ouderengeneeskunde dan mensen denken en je kunt niet zomaar dingen laten liggen. Ook de administratie kost veel tijd. Ik bleef dan liever op het werk tot 18:00 uur dan in de file te staan. In de bedrijfsgeneeskunde bouw je geleidelijk op met spreekuren, dus ik ben benieuwd hoe dat zal gaan. Enig overwerk hoort wel bij het vak, zolang het binnen grenzen blijft. Het belangrijkste is dat je leert prioriteiten te stellen en je grenzen te bewaken.”
“Mijn advies aan jonge artsen? Wees niet bang om verschillende richtingen te verkennen. Iedere ervaring brengt je een stap dichter bij de plek waar jij het beste tot je recht komt.”
Interesse in het Medical Traineeship?