(Tijdelijk) werken in het buitenland is een verrijking voor je, als zorgprofessional én als persoon. Natuurlijk is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Er moet veel geregeld worden, je laat familie en vrienden achter en wat als het niet bevalt? Toch vinden veel artsen, verpleegkundigen en medisch specialisten dat de nadelen niet opwegen tegen de voordelen. Zo ook Nathasja van Leeuwen. Zij woont en werkt sinds 2018 als arts in Tanzania, een land waar wij (nog) niet actief zijn. Vorige keer vertelde zij over haar ervaring en besluit om naar dit prachtige land te gaan. In deze column vertelt Nathasja over haar eerste weken in Tanzania.
Van vrijwilliger in Afrika naar een Afrikaans paleisje met gezin
“Om mezelf nog meer uit te dagen, begon ik het jaar als vrijwilliger op de maternity afdeling. Dit bleek een hele goede beslissing. Niet alleen omdat ik niet een keer flauwgevallen ben, en ook niet omdat ik in de eerste week al zelfstandig bevallingen begeleidde. Maar vooral omdat ik de man van mijn dromen tegen kwam. Eén van de verloskundigen op de afdeling. Hij begeleidde me door mijn eerste weken op de afdeling en hij leerde me een bevalling te begeleiden. Hij heeft mijn angst voor de verloskamers volledig weggenomen, door vriendelijk en kalm te zijn tegen zijn patiënten. Al snel begonnen we een relatie en niet lang daarna zijn we, onofficieel, getrouwd. Na mijn eerste jaar kreeg ik een betaald contract voor onbepaalde tijd. Nu, iets meer dan twee jaar later, hebben we ons eigen Afrikaanse paleisje gebouwd, waar we samen met ons dochtertje van 5 maanden wonen. Mijn droom is werkelijkheid geworden en ik kan mijn geluk niet op. Sinds mijn aankomst in Tanzania heb ik enorm veel geleerd, op medisch gebied maar ook zeker over mezelf. En ik leer nog steeds. Om creatief te denken en flexibel te werken. Om mijn eigen grenzen aan te geven als ik in m’n eentje de hele afdeling run. Om hulp te vragen, waar ik in Nederland dat juist als zwakte zag. De middelen zijn beperkt, ik leerde vertrouwen op mijn eigen anamnese en lichamelijk onderzoek, zonder allerlei aanvullend onderzoek. Ik leerde accepteren dat we niet alle ziekten kunnen diagnosticeren, en niet alle diagnoses kunnen behandelen. En ik leerde om geduldig te zijn. Noodgevallen bestaan hier niet. Natuurlijk zijn er spoedeisende patiënten, en we doen wat we kunnen met de middelen en ruimte die we hebben. Maar sommige patiënten kunnen we niet helpen zoals ze in NL geholpen zouden zijn. Het komt voor dat we een patiënt met foetale nood niet binnen twee uur op de operatietafel hebben. Omdat bijvoorbeeld de anesthesist naar de markt was. In het begin heeft me dat enorm veel frustratie gegeven, met slapeloze nachten tijdens mijn coschap. Maar al gauw had ik door dat die frustraties helemaal nergens bij helpen. Ik word er geen betere dokter van, en de patiënt wordt er ook niet beter van.”
Een eigen maternity clinic als arts in Afrika
“Mijn man vertelt vol passie over zijn dromen. En hoe meer hij me erover vertelt, hoe enthousiaster ik word. Het is tijd voor een nieuwe, gezamenlijke droom. Samen zijn we begonnen aan de bouw van onze eigen maternity clinic. Iedere dag ervaren we de sterkten en zwakten van het huidige systeem. En iedere dag zien we ruimte voor verbetering. En ik denk dat wij, als lokale verloskundige en westerse dokter, deze verbetering ook echt tot stand kunnen brengen. Wie had dat gedacht, van flauwvallende student, tot doctor in charge van een maternity clinic? Een kliniek bouwen en runnen is een grote uitdaging. We hebben goede communicatie nodig, een strakke planning, research en heel veel financiële ondersteuning. Maar we nemen iedere dag kleine stapjes. Vorig jaar hebben we de grond gekocht voor de kliniek, groot genoeg voor de kliniek, inclusief een staff-house, een apotheek, cafetaria, accommodatie voor verzorgende familie van patiënten, en ons eigen huis met een klein gastenverblijf. Water en elektriciteit zijn al voorzien en de bouwvergunningen zijn binnen. Natuurlijk zijn er nog steeds momenten dat ik mezelf eraan moet herinneren waarom ik hier ook alweer ben. Maar dan kijk ik naar de prachtige vallei achter ons huis, en weet ik weer waar ik naartoe wil. We hebben een lange weg te gaan, maar als je weet wat je wilt, kun je alles bereiken. En als je nog niet weet wat je wilt, dan kan het geen kwaad om buiten je comfort zone te zoeken! Neem eens een kijkje in een ander land, of een ander specialisme. Maak je eigen dromen waar.”
Ook een droom om als arts in het buitenland te werken?
Heb jij net als Nathasja de droom om in het buitenland jouw steentje bij te dragen als zorgprofessional? BKV heeft helaas geen mogelijkheden in landen in Afrika, maar wel in andere landen zoals Zwitserland, Nieuw-Zeeland en het Caribisch gebied! Bekijk onze
werken in het buitenland pagina of onze
buitenland vacatures voor de mogelijkheden.