Voormalig revalidatiearts Tanja vertelt over haar loopbaan als arts en haar nieuwe carrière bij de GGD. Wat betekent het om na je pensioen door te blijven werken als arts? Tanja is net 68 jaar geworden, getrouwd, 3 kinderen en 3 kleinkinderen. Na 35 jaar als revalidatiearts in het ziekenhuis te hebben gewerkt, ging ze met pensioen. Maar stilzitten bleek niet voor haar weggelegd! Nu, enkele maanden later, werkt ze als jeugdarts bij de GGD en dat bevalt haar uitstekend. Toevallige overstap naar kinderrevalidatie werd perfecte match
Tanja's medische carrière begon als revalidatiearts in het ziekenhuis. Ze werkte binnen een stichting voor ziekenhuisrevalidatie, in samenwerking met meerdere ziekenhuizen in Noord-Holland, waaronder het Noordwest Ziekenhuis in Alkmaar en Den Helder. “Wij hadden een grote vakgroep in tien ziekenhuizen. We konden onderling goed schakelen.”
Halverwege haar loopbaan kwam er een belangrijke wending. “Mijn collega die de kinderrevalidatie deed, ging met pensioen. Niemand anders kon of wilde dat overnemen, dus toen ben ik daarin gestapt.” Hoewel ze zich in het begin onzeker voelde – “Ik had na mijn opleiding niks meer met kinderen gedaan” – bleek het achteraf een gouden greep. “Achteraf denk ik: het werken met kinderen is eigenlijk op mijn lijf geschreven. Zonder dat ik me dat bewust was, paste het perfect.”
Ook werkte ze tien jaar als revalidatiearts op een mytylschool en is enthousiast over de teamgerichte aanpak. “Op deze school zie je wat een intensieve samenwerking met fysio, ergo, logopedie en maatschappelijk werk kan opleveren. Je deelt elkaars inzichten en dat is enorm waardevol.” “Zij waren heel blij met mij. Maar ik was omgekeerd minstens net zo blij met deze baan!”
Leidinggevende rol
Naast haar werk als revalidatiearts in het ziekenhuis vervulde Tanja ook een bestuurlijke rol: 8 jaar lang was ze coördinator van de stichting. “Dat was eigenlijk de verbindende schakel tussen bestuurders en de vakgroep van 20 tot 22 revalidatieartsen. “Ik zag veel mogelijkheden. Dit werk heb ik met veel plezier en bevlogenheid gedaan, maar ik kwam er ook achter dat ik minder geschikt ben in een rol als bijvoorbeeld bestuurder. Vooral de financiële kant gaf me stress.”
Carrièreswitch als arts: van ziekenhuis naar consultatiebureau
“Aan het eind van je beroepsleven weet je beter wat je nou eigenlijk echt leuk vindt, dan aan het begin,” zegt Tanja. Voor haar is dat duidelijk: het werken in teamverband met kinderen en ouders. “In de kinderrevalidatie heb je langdurige contacten met gezinnen. Je kent de ouders, broertjes en zusjes. Dat is heel kostbaar.” Die elementen vond Tanja ook terug bij de GGD, waar ze nu als jeugdarts werkt.
Bemiddeling door BKV
“Hoe ik hier terecht ben gekomen? Het werd slechter weer en dan houdt het tuinieren en het fietsen een beetje op”, zegt Tanja lachend. “Niet dat ik mij verveelde maar ik vond het op een gegeven moment ook wel onbevredigend. Ik vind het ook wel weer leuk om iets te gaan doen. Zo ben ik gaan zoeken op internet en via google kwam ik de
vacatures van
ZorgBlijvers van BKV.jobs tegen. Ik sprak met consultant
Kirsten over mijn wensen en mogelijkheden. Vervolgens ben ik op gesprek gegaan bij de GGD en daar ben ik vervolgens gestart als jeugdarts.
Wennen aan een nieuwe werkwijze
De inhoudelijke kant verraste haar niet. “Ik had zelf kinderen en werkte al regelmatig samen met jeugdartsen. Maar logistiek was het wel even schakelen. Het werken op zoveel verschillende locaties was ik niet gewend.” Desondanks voelde ze zich snel op haar plek. “Met de meeste ouders en kinderen is het hartstikke leuk. Je hebt een voldaan gevoel na een spreekuur.”
De waarde van jarenlange kennis en ervaring
Tanja’s jarenlange ervaring komt goed van pas. “Als je met pensioen gaat, doe je weliswaar al je boeken weg,” zegt ze met een glimlach. “Echter je hebt een bom aan kennis, zonde om daar niks meer mee te doen. Ik vind het mooi om mijn kennis en (levens) ervaring over te dragen aan de jonge generatie.” Voor ingewikkelde medische vragen kan ze nog steeds terecht bij collega-kinderartsen. “Dan stuur ik een foto of een mailtje en vraag ik om advies en bevestiging. Dat is ontzettend fijn.”
De perfecte werk-privébalans
Meestal werkt Tanja 2 dagen per week. Momenteel wat minder. “Die afwisseling is heerlijk. Als ik vrij ben, dan vóél ik dat ook echt. Dat is anders dan wanneer je altijd vrij bent. Dan krijgt het iets vrijblijvends, terwijl nu dat stukje ‘verplichting’ mij juist goed doet.” Ze heeft de balans gevonden tussen betekenisvol werk en vrije tijd. “Het werk is afgebakend. Geen beleidsvergaderingen of taakverdelingen meer. Dat is een groot verschil met mijn werk in het ziekenhuis.”
Wanneer met pensioen? Tanja's advies
Tanja raadt een ‘zachte landing’ richting pensioen aan. “Ga in het voorjaar met pensioen en neem daarna een paar maanden de tijd om van de zomer te genieten. Het is goed om af te bouwen.” In haar geval betekende dat een sabbatical van zeven maanden. “Ik verveelde me geen moment. Maar uiteindelijk begon het weer te kriebelen.”
Waarom blijven werken na je pensioen als arts?
Werken na je pensioen brengt Tanja meer dan een waardevolle dagbesteding. “Je bent inhoudelijk bezig, hebt leuke collega’s en sociale contacten. Dan fiets je naar huis en denk je: morgen ben ik lekker vrij.” En ook na deze functie wil ze actief blijven. “Als dit stopt, ga ik misschien wel vrijwilligerswerk doen.” Voor Tanja, die haar werk altijd met passie heeft gedaan, is volledig stoppen geen optie – en dat hoeft ook helemaal niet. Er zijn meer dan genoeg mogelijkheden.
Als 65-plusser werken in de zorg?
Neem net als Tanja contact op met consultant Kirsten via
e-mail, telefoon of
WhatsApp. Samen bespreken we de opties van doorwerken na je pensioen. Vrijblijvend, eerlijk en deskundig.
BKV in Breda is al bijna 30 jaar gerenommeerd expert in arbeidsbemiddeling voor artsen. Bekijk anderef
ervaringen van 65-plussers.