Ziekenhuispsychiatrie, een verrassende keuze voor een basisarts?

Gepubliceerd op: 29 september 2022
Nikki van Limpt werkt als ANIOS psychiatrie op de PAAZ van het Máxima Medisch Centrum. Collega Joris van Son is psychiater en tevens voorzitter van de vakgroep. Geen betere ambassadeurs van deze afdeling dan deze twee collega’s!

Ze nemen je in dit artikel mee naar het wel en wee op de PAAZ van het MMC. Op deze afdeling is momenteel ruimte voor een basisarts die hier een half jaar aan de slag kan om kennis te maken met de ziekenhuispsychiatrie. Na dit half jaar maak je een switch naar dezelfde afdeling in het Catharina Ziekenhuis waar je collega Medical Trainee werkzaam is. Beide werkplekken zijn ideaal om straks over te stappen naar de huisartsgeneeskunde of de psychiatrie. Blijven mag natuurlijk altijd zeggen Nikki en Joris!

Wat moet ik kiezen?

In eerste instantie denkt Nikki aan een baan als oogarts maar in deze rol blijkt zij zich toch niet thuis te voelen. Ze stelt zichzelf vervolgens de vraag welke kant zij op wil binnen de geneeskunde. Ze kiest ervoor om zich breed te oriënteren en extra kennis op te doen zodat zij daarna nog alle richtingen op kan. Met deze gedachte start Nikki als ANIOS binnen de psychiatrie in het MMC. Dit bevalt zó goed dat ze binnenkort start met de opleiding tot psychiater. Zo krijgt haar loopbaan ineens een hele andere wending!

De fijne werkplek die Nikki ervaart op de PAAZ in het MMC geeft haar een goed en volledig beeld van de psychiatrie. Ze ziet verschillende ziektebeelden en doet veel ervaring op gedurende de diensten die gezamenlijk met het Catharina Ziekenhuis ingevuld worden.

Hoe ziet de PAAZ eruit?

Joris geeft aan dat de PAAZ instroom krijgt van pakweg drie patiëntengroepen:
1. Patiënten die behandeld worden met een combinatie van psychiatrische en somatische aandoeningen. Dit is de grootste groep patiënten op de afdeling.
2. Patiënten die een psychiatrische aandoening hebben en die met lichamelijke klachten naar het ziekenhuis moeten. Zij kunnen niet op een reguliere afdeling behandeld worden voor deze lichamelijke klachten. De PAAZ is hiervoor ingericht om deze patiënten de juiste zorg te geven.
3. Patiënten met een blanco psychiatrisch verleden en die op de PAAZ terecht komen om vervolgens een diagnose te stellen.


Wat is het verschil tussen patiënten in het ziekenhuis en bij GGZ?

Joris: “GGzE ziet meer chronische patiënten. Patiënten met heftige agressie of anderszins moeilijk te hanteren gedrag, komen primair bij GGZ terecht. Andere patiënten bijvoorbeeld vanuit de crisisdienst worden dan weer doorgestuurd door GGZ naar de PAAZ. Dit omdat in het ziekenhuis breder gekeken kan worden op somatisch gebied en de diagnose gesteld kan worden omdat wij hier alles voor in huis hebben.”

Joris geeft ons een beeld van de verdeling op de afdeling. “In het MMC op de PAAZ zijn 26 bedden waarvan 10 MPU en 1 crisisbed vanuit GGzE. Die laatste is een acute opnameplek en wordt speciaal vrijgehouden voor de GGzE. Voor een basisarts is dit interessant omdat je hierdoor nog een breder beeld krijgt van de psychiatrie omdat deze patiënt de eerste dagen op de PAAZ behandeld wordt voordat deze eventueel naar de GGzE gaat.”

Mede door vergrijzing zijn er steeds meer oudere patiënten op de afdeling. Over het algemeen zijn het kortdurende behandelingen.

Een werkdag van een basisarts op de PAAZ

Hoe ziet een werkdag eruit? Nikki: “Ik start mijn werkdag om 8.15 uur met de dienstoverdracht, dit duurt ongeveer een kwartier. Daarna vindt het MDO plaats en dat duurt ongeveer een uur. Vooraf wordt bepaald welke klinische patiënten tijdens het MDO besproken worden. Bij het MDO zijn hoofdbehandelaren, vaktherapeuten, één zorgcoördinator en verpleegkundigen betrokken en eventueel betrokken SPV’ers en psychologen sluiten aan.”

Ik loop na het MDO altijd eerst even langs de verpleegpost om te overleggen en zaken op te pakken die direct actie vereisen. Daarna deelt Nikki haar eigen agenda in. “Ik bepaal zelf wat prioriteit heeft op mijn werkdag en daar start ik dan mee. Natuurlijk zijn er ook vaste afspraken die ik al eerder heb ingepland, dit zijn bijvoorbeeld familiegesprekken of een gepland gesprek met de patiënt. Je dag helemaal vooraf plannen lukt natuurlijk niet, er zijn altijd ad-hoc zaken die opgepakt moeten worden!”

Nikki werkt samen met één andere ANIOS op de afdeling. “Ik werk voornamelijk op de kliniek en heb mijn eigen patiënten (ongeveer acht). Maar het is ook mogelijk dat je een dag consulten in het ziekenhuis waar neemt. Zo wordt je bijvoorbeeld in consult gevraagd voor een suïcidaliteitsbeoordeling of een beoordeling van een verwarde patiënt.”

Diensten horen erbij

Nikki had bij aanvang van deze functie weinig ervaring in de psychiatrie. Zelf geeft zij aan: “Je bent werkzaam als voorwacht en overlegt laagdrempelig met de achterwacht (psychiater). Dit contact loopt heel plezierig. De psychiaters zijn heel benaderbaar, het contact is laagdrempelig en ze zijn stuk voor stuk heel vriendelijk en hulpvaardig.” “Zelfs midden in de nacht!”

Nikki ervaart het draaien van de diensten niet als een zware belasting. Ze vindt ook dat de diensten bij deze functie horen. De diensten draai je vanuit huis (bereikbaarheidsdiensten). Hoe druk de dienst is, is heel wisselend maar gelukkig kun je veel vanuit huis oplossen en hoef je niet altijd naar het ziekenhuis.

“Ik had niet verwacht, toen ik op de PAAZ afdeling startte, dat ik mij ooit zou aanmelden voor de opleiding psychiatrie!”

Een steile leercurve!

Joris: “Veel coassistenten hebben vooraf geen compleet beeld van het werken op een afdeling binnen de psychiatrie. Het ziekenhuis als werkplek leent zich uitstekend om kennis te maken met alle psychiatrische ziektebeelden. Je krijgt in het ziekenhuis een goed beeld hoe werken in de psychiatrie eruit kan zien. Dit is een grote meerwaarde ten opzichte van de meer gespecialiseerde afdelingen bij een GGZ-instelling waar je door de vele gespecialiseerde afdelingen minder verschillende ziektebeelden tegenkomt.”

Joris ervaart dat het werken binnen de ziekenhuispsychiatrie goed in de comfortzone van veel arts-assistenten past. “Ze vinden het hierdoor prettig om in het ziekenhuis te werken. Je werkt nog steeds veel samen met andere medisch specialisten en somatiek is nog steeds onderdeel van je werk. Ook herkennen arts-assistenten op onze afdeling dezelfde hiërarchie als bij andere specialismen in het ziekenhuis. Het voelt voor hen als een beschermde en veilige omgeving om het vak te leren kennen en te starten op de afdeling.”

“Je werkt op de PAAZ als team dicht bij elkaar, letterlijk bij elkaar op de gang. Voor beginnend artsen prettig om met een kleine groep mensen samen te werken. Je zit hier zeker niet op een eilandje en de begeleiding is heel goed.” Nikki woont in de omgeving van Eindhoven en kent het ziekenhuis goed. Ze ervaart het MMC als een fijne werkplek. Ook zij vult Joris aan dat iedereen makkelijk benaderbaar is.

Een verschil van dag en nacht

Nikki: “De combinatie van somatiek en psychiatrie maakt mijn baan zo enorm afwisselend. Dit is wat mij aanspreekt in de ziekenhuispsychiatrie.”

“Tevens is het een zeer dankbaar beroep. Mensen worden bij ons opgenomen met een instabiel psychiatrisch toestandsbeeld , bijvoorbeeld psychotisch en totaal verward of depressief met suïcidale gedachten en als je dan vervolgens het effect van de behandeling ziet: een verschil van dag en nacht.”

Jouw uitdagingen als basisarts

Meer weten over deze baan? Verwacht jij ook dat deze werkplek een uitermate waardevolle ervaring is voor de volgende stap in je loopbaan? Neem dan contact op met Roy Looijkens via WhatsApp of e-mail en ontdek of dit bij jou past!

Sinds kort bestaat er een mooie samenwerking tussen het Catharina Ziekenhuis, het Máxima MC en BKV over de inzet van ANIOS psychiatrie. In beide ziekenhuizen is er ruimte voor een Medical Trainee binnen de psychiatrie. Na een half jaar switchen de twee artsen van werkplek. Je werkt als basisarts op een unieke werkplek en maakt daarnaast gebruik van alle voordelen van het Medical Traineeship.